Katarzyna Michalec "Zawiła historia niesfornego Kacperka"

Autor: Katarzyna Michalec
Ilustrator: Grażyna Rigall
Wydawnictwo: Adamada
Data wydania: 2016
Liczba stron: 80
Oprawa: twarda
Wiek odbiorcy: 6+
Seria:  Tornister pełen przygód







Jakże często spotykamy się z problemem braku akceptacji, wytykania palcami, wyśmiewania i odtrącania. Z moich obserwacji wynika, że problem występujący na przykład w szkołach wciąż się nasila. Jak sobie z nim radzić? Spróbujmy znaleźć wskazówki w opowieści Katarzyny Michalec.

zabawa z Bolkiem

Kacperek, zwany Koprem chodzi do czwartej klasy, ma jedenaście piegów i jak sam twierdzi woli bujać w obłokach niż odrabiać matmę. Jest niesforny, wiele rzeczy robi na opak i nie ma dziewczyny. Marzy o byciu komandosem i projektuje odrzutowce. Chłopiec nie ma dobrych kontaktów z rówieśnikami - śmieją się z jego piegów, wiersza a nawet pracy z plastyki. Czy jest szansa na porozumienie?


Kiedy postanowił spełnić swe marzenie o podziurawionych dżinsach niszcząc nowe, dostał karę, która w procesie długofalowym poskutkowała wyprawą do lasu. Kacper bardzo chciał poznać mieszkającą wśród leśnej głuszy Czarownicę. Wszyscy o niej mówią same złe rzeczy i chłopiec zamierza sprawdzić czy to prawda. Co zastał na miejscu? Niezwykle urządzony dom z magicznym otoczeniem oraz niebanalną kobietę, która ćwiczy jogę, strzela do tarczy, tworzy z drewna i ma bombowe pomysły. To właśnie druga postać w tej lekturze, która żyje poza społeczeństwem i jest odtrącana.

Kacperek poznaje Czarownicę...

Ale to właśnie pani Genia - znana jako Czarownica - uświadomiła Kacprowi czym jest bieda, co zresztą przyczyniło się do połączenia Kacpra i Bolka w parę przyjaciół. To ona pokazała im jak można świetnie się bawić mając tylko zwykły karton i wyobraźnię lub kamienie oraz coś do rysowania.

Jakie jeszcze niespodzianki czekają na czytelnika? Jakie głupoty spowodowały, że określenie Kacpra mianem 'niesforny', staje się realne? Jaką wymówkę znalazł, by uciec od babci? A jak postraszył nielubiany gang Piotrka Piegusa? Zajrzyjcie do książeczki.

Duża czcionka, prosty i zrozumiały język, kolorowe ilustracje - czasami nawet dwustronicowe - rozdziały o długości odpowiedniej dla Ośmiolatki.

Malowanie na kamieniach

Podsumowując - "Zawiła historia niesfornego Kacperka" to pełna mądrych rad i przesłań opowieść. Zwraca naszą uwagę, na odmieńców, którzy nie mają lekkiego życia a zostali wyłączeni ze społeczności. Odtrąceni, wyśmiani, samotni. Spróbujmy ich zrozumieć, zaakceptować, polubić. Książeczka jest pełna humoru i dzięki zabawnym sytuacjom przemyca wartościowe postawy i zachowania. Polecam, nie tylko uczniom.




Wszystkie ilustracje pochodzą z książeczki



Książka przeczytana w ramach wyzwań: 52 książki

Za możliwość przeczytania książki

dziękujemy

Katarzyna Michalak "Sekretnik"

Autor: Katarzyna Michalak
Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2011
Liczba stron: 360











Przeczytałam dotychczas kilkanaście powieści Katarzyny Michalak. Nie wszystkie zasługują - w moim mniemaniu - na ocenę wybitną, ale lubię typowo babskie obyczajówki, zwłaszcza w klimatach polskich i większość twórczości autorki spełnia swoje zadanie. Dlatego postanowiłam zabrać na urlop kolejny tytuł i wybór padł na "Sekretnik". Czy jestem z niego zadowolona?

Książka jest czymś w rodzaju poradnika dla kobiet. Jest podzielona na dwie części.
Pierwsza to "Sekretnik. Czyli jak marzyć skutecznie". Z treści dowiedziałam się wreszcie, co ma na myśli Michalak na swoim blogu, kiedy pisze o drimerkach... Ale wracając do poradnika drimerki... Autorka zamierza udzielić nam pomocy, wskazać kierunek i dać narzędzia a my mamy tylko wziąć zeszyt, długopis i robić notatki.
Potem następują prośby o wypisanie naszych marzeń, autorka przedstawia ich podział, rozpisuje się o pracy, rodzinie, facecie (należy opisać w zeszycie totalnie wszystko co powinien mieć taki idealny), zdrowiu, urodzie, pieniądzach i marzeniach (nie tylko materialnych) oraz umiejętnościach. Ta część sporo ujawnia z życia autorki, jest w niej trochę humoru, ale i ciężkiej pracy dla czytelniczki, która chcąc osiągnąć szczęście faktycznie używa zeszytu i stosuje się do zaleceń zawartych w tekście. A jest ich dużo. Następnie przeczytamy o wizualizacjach, afirmacjach, planach i działaniach oraz magicznym klawiszu "delete". 

Część druga nosi tytuł "Pamiętniczek. Czyli zbiór najfajniejszych opowieści znanych i nieznanych". Oczywiście dotyczące życia Katarzyny Michalak. Poznałam tu jej przeżycia podczas zagranicznych wyjazdów (Złote Piasku w Bułgarii, Cypr, Teneryfa i wyspa Sark) oraz rozrywkowo spędzonym czasie na warszawskim lotnisku.
Jest też krótka instrukcja obsługi mężczyzny oraz seksu, rady dotyczące tego, jak zostać pisarką, historia psów Gapa i Pepsi, przygotowania do sesji okładkowej czy porównanie "Poczekajki" do Harlequina. Jeśli macie problemy z wypełnieniem PITa, sięgnijcie bowiem autorka też zajęła się tym zagadnieniem (choć nie do końca brałabym to na serio). I jeszcze kilkoma innymi...

A teraz, kiedy już opowiedziałam Wam o czym mniej więcej jest ten nietypowy poradnik, przydałoby się jakieś moje zdanie, odczucia czy przemyślenia. I szczerze mówiąc jestem nieco rozdarta. Dlaczego?
Otóż z jednej strony książka jest bardzo ciekawa, bowiem zawiera mnóstwo porad, które mają odmienić nasze życie. Jeśli nie odczuwamy w pełni szczęścia to trzeba działać. Bezrobocie, chorobę, samotność - wszystko to można przetrwać, najważniejsze to pięknie żyć. Autorka nie wyssała swoich rad z palca, bowiem sama jest doskonałym przykładem na to, jak los może być przewrotny.

Felietony i opowiadania są napisane z humorem, lekkością a czasem z przewrotnością. Czego chcieć więcej, gdy lektura może bawić i uczyć w jednym? Jest trochę rad, opisów z wycieczek zagranicznych, wskazówek do zwykłego życia.
Drugą część książki lepiej będę wspominać, ponieważ humor bardziej śmieszył a i teksty były ciekawsze.
Bo czy tak łatwo jest po prostu odpocząć i zacząć działać...? Czasami nie jest to łatwe a życiowe problemy utrudniają to skutecznie. Wierzcie mi, wiem coś o tym.

Ale jest też druga strona tej książki, czyli minusy. Jeśli szukacie powieści obyczajowej to nie sięgajcie po "Sekretnik". Jak już wspomniałam na początku, jest to poradnik, wszak nietypowy, ale nie ma tu typowych bohaterów, akcji, wstępu, rozwinięcia czy finału fabuły. Ktoś kto sięgnie po książkę nieświadomie, może się rozczarować.
Dodatkowo część lektury może być zbyt wyidealizowana, pokazująca życie jakie nie każdy może osiągnąć, nawet jeśli zastosuje się do porad. Nie każdemu może przytrafić się metamorfoza z kopciuszka w księżniczkę czy królewnę, prawda? (specjalnie piszę w wersji żeńskiej, ponieważ stwierdzam, że to raczej pozycja dla kobiet). Pewne rozdziały okropnie mnie nużyły (z lubością na nie wtedy pobieżnie zerkałam i kartkowałam), drażniły i stwierdziłam, że jednak wolę Michalak w wersji obyczajowej i te jej dzieła będę polecać. O czytaniu tego zdecydujcie sami. Ja umieszczam pozycję najniżej w hierarchii przeczytanych książek Katarzyny Michalak.



Książka przeczytana w ramach lipcowych wyzwań: Grunt to okładka, Pod hasłem, Czytelnicze marzenia 2015, 52 książki