niedziela, 30 sierpnia 2015

Magdalena Witkiewicz "Zamek z piasku"




Autor: Magdalena Witkiewicz
Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2013
Liczba stron: 284











Dziecko. Tak wiele i niewiele zarazem (tylko proszę mnie źle nie zrozumieć i czytać dalej). "Niewiele" napisałam tylko dlatego, że wystarczy chwila namiętności czy zapomnienia w upojeniu alkoholowym i powstaje mały człowiek. Przecież tak wielu ludzi uprawia seks byle gdzie i z byle kim. Nie patrząc na konsekwencje. Nie zdając sobie sprawy, że w ułamku sekundy mogą począć dziecko, które jest ogromnym darem, niewyobrażalnym szczęściem i miłością. Ale czy na pewno dla nich? Potem myślą tacy o tabletkach poronnych, aborcjach, porzuceniach... A inni marzą, czekają i cierpią...
Moja niespełna pięcioletnia córka została poczęta w pierwszym, naprawdę zaplanowanym cyklu, jednak ileż par nie otrzymuje tak szybko swoich dwóch kresek na teście? O tym jak wygląda ich życie opisała Magda Witkiewicz w kolejnej powieści - "Zamek z piasku". Tytułem idealnie pasował mi do urlopu nad morzem i to właśnie tam poznałam historię pierwszej miłości Weroniki i Marka. Pamiętacie swoje pierwsze miłości? Czy okazały się być ostatnimi?


fot. mąż ejotka
Poznali się w liceum. Marek podrywał Weronikę linijką, wystukując jej utwory muzyczne na plecach. To była ich pierwsza miłość, wzajemne poznawanie się, swoich wad, zalet, ulubionych rzeczy, wymiana poglądów i smakowanie ciał. Ona ukończyła anglistykę, on prawo. Łączyła ich już silna przyjaźń, kiedy po sześciu latach postanowili zostać małżeństwem. Mieli mieszkanie, pracę i marzenia. Weronika pragnęła tłumaczyć książki, choć musiała się zadowolić posadą asystentki, tak "na razie". Jednak jej największym pragnieniem było posiadanie dziecka. Ot, naturalna - zdawałoby się - kolej rzeczy, kiedy dwoje ludzi kocha się nad życie, chce być ze sobą na zawsze i tak naprawdę niczego im więcej do tego szczęścia nie trzeba. Dla niektórych to nie problem mieć czterdzieści lat i trzynaścioro pociech - bo i takie przypadki znamy z życia. Ale w historii Weroniki i Marka temat ten miał na długi czas pozostać tematem drażliwym.

Kolejne próby tylko w określone dni a po wszystkim nogi w górze, kolejne miesiączki, brak upragnionych kresek na teście a wokoło kobiety w ciąży oraz spacerujące matki z niemowlętami. Diety, badania i coraz większa frustracja. Weronika była już tym zmęczona, ale z uporem maniaczki dążyła do celu, do macierzyństwa. Nie zwracała uwagi na środki, które miały ją do tego celu zaprowadzić. Nie brała pod uwagę faktu, że mąż stał się tylko reproduktorem a ich zażyłość, bliskość i zrozumienie... diabli biorą. Marek nie chciał poddać się badaniom uważając, że przecież wina nie może leżeć po stronie faceta. Ale czy na pewno mężczyźni mają w tej kwestii rację? Niezależnie od płci, w każdym żywym organizmie może być coś "popsute". Zbadajcie się, jeśli marzycie o dziecku a nie zwalajcie winy na drugą osobę.

fot. mąż ejotka
Jak nietrudno się domyślić małżeństwo tych dwojga przeżyło kryzys. Doszło
do rozłamu, zawalenia się solidnych fundamentów budowanych przez lata. Każde z nich próbuje na nowo odnaleźć się w życiu, każde szuka miejsc, czynności, które pozwolą na zapomnienie, przemyślenie, wyciszenie. Weronika w tym celu udaje się na plażę, gdzie na piasku spotyka Kubę. Motocyklista dobrodusznie pozwala jej się wypłakać i poużalać nad sobą, utraconymi nadziejami, zawiedzionym zaufaniem i rozdartym życiem. Muszę przyznać, że Kuba znacznie zmieni losy bohaterów książki, ale jak bardzo? Co takiego połączy go z Weroniką? Czy kobieta spełni swe marzenie? Tego nie zdradzę, ale wierzcie mi, że zakończenie powaliło mnie na kolana. Autorka zaskoczyła mnie, niczym Agatha Christie w finale swoich zmyślnych kryminałów. Choć nie mam tu na myśli morderstwa w "Zamku z piasku"...

Magdalena Witkiewicz niejednokrotnie udowodniła, że potrafi pisać. Ba, jej powieści wręcz pochłaniam. Nie ma czasu na nudę, niezależnie od tego czy fabuła opiera się na chorobach, poważnych problemach czy humorze. Autorka umiejętnie "ubiera" temat w zdania, dialogi, stwarza ciekawych bohaterów, którzy szukają miłości, przyjaźni, walczą z życiowymi przeszkodami i z pożądaniem. W powieści odnajdziemy też mądrość pokoleń, jaką jest odnajdywanie siebie, ale i szukanie rozwiązań czy kompromisów w  związkach. Nie obędzie się bez rozważań dotyczących zdrady, in vitro, adopcji i strachu o jutro.

Kto powinien przeczytać powieść "Zamek z piasku"? Kobiety, które lubią pióro Magdy, ale przede wszystkim te, którym nie obcy jest temat starań o dziecko, bowiem autorka z zegarmistrzowską precyzją opisała cały mechanizm tego procesu. Taki miły moment zbliżenia a potrafi tak bardzo zestresować, spłycić i odebrać przyjemność, gdy problem trwa miesiącami czy latami. Jednak uważam, że po książkę powinni też sięgnąć mężczyźni, choć wiem, że mało który lubi "babskie czytadła". Dlaczego? Żeby zrozumieć co czują obie strony dramatu i jakie znaczenie mają dokonywane wybory.






Książka przeczytana w ramach lipcowych wyzwań: Czytelnicze marzenia Ejotka, 52 książki

22 komentarze:

  1. Mam egzemplarz z dedykacją i autografem autorki. Książka ważna tematycznie i dobrze napisana.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mój egzemplarz jest również z dedykacją :) Uwielbiam książki autorki i mam wciąż ochotę na więcej!

      Usuń
  2. Bardzo mi się podobała! Coraz więcej książek na ten temat, właśnie czytam kolejną (-: Piękne zamki wybudowałaś, domyślam się że z pomocą córki (-:

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A co czytasz? :P
      Tak jak napisałam powyżej, wciąż nie mam dość książek Magdy W. :) Każda jest dopieszczona, niezależnie od poruszanego tematu!
      Zamki budowała córa z tatą, ja nie daję rady, dla mnie ostatnio każdy ruch to ból - wkrótce się to wyjaśni...

      Usuń
    2. "Cząstka ciebie" Elli Harper. Ja też nie mam dość książek Magdy W., dlatego niecierpliwe czekam na kolejną (-; Życzę Ci szybkiego powrotu do zdrowia, albo przynajmniej mniej bólu )-; Pozdrawiam (-:

      Usuń
    3. "Po prostu bądź" już niedługo :)
      Dziękuję :) Albo lepiej nie, żeby nie zapeszać :P

      Usuń
  3. Temat niełatwy i jeśli kiedyś po tę książkę sięgnę, to właśnie z ciekawości jak autorka go "ugryzła".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aniu, ja ogromnie cenię to co pisze Magda W., niezależnie od tematu, czy to "Pierwsza na liście" czy zabawna "Moralność..." czy niniejsza, po prostu to mój gust :) polecam

      Usuń
  4. To książka, od której pokochałam pióro Magdaleny Witkiewicz :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A czytałaś jakie? Ja zaczynałam od Milaczka i idę coraz wyżej :)

      Usuń
  5. Już jakiś czas temu czytałam te książkę i dobrze ją wspominam mimo trudnego tematu.
    A te zdjęcia robione były specjalnie pod recenzję? Bardzo ładny zamek!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli ktoś potrafi pisać to i trudne tematy czytelnikom pozostaną w pamięci :)
      Tak, specjalnie. Bo mam fotki z większą ilością budowli, ale jest na nich córa i nie chcę publikować z nią. Mąż więc dostał zadanie, sfotografowana samych zamków.

      Usuń
  6. Czytałam inną książkę autorki i mocno chciałabym ją przeczytać. Mocne tematy w lekkiej formie :)
    Moje-ukochane-czytadelka

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Świetnie to ujęłaś :) Polecam Ci serdecznie!

      Usuń
  7. Uwielbiam prozę Magdaleny Witkiewicz i mam tę książkę w planach czytelniczych. Na pewno się nie zawiodę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na pewno :) Myślę, że każdy kto lubi twórczość autorki jest zachwycony każdą kolejną :)

      Usuń
  8. Do tej pory czytałam dwie książki pani Magdaleny i obie bardzo mi się podobały, "Ballada o ciotce..." i "Pierwsza na liście", na pewno będę chciała poznać i inne książki autorki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ballada jest świetna, Moralność przeczytaj, jest jeszcze lepsza!
      A skoro Pierwsza też Ci się podobała, to i Zamek Ci się spodoba :)

      Usuń
  9. Bardzo, bardzo, bardzo chcę sięgnąć po tę książkę i zrobię to na pewno. Tylko najpierw przeczytam "Miasto z lodu", które czeka na półce.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Będzie Ci się podobać :) polecam też "Śnieżynki" Fabisińskiej

      Usuń
  10. Rewelacyjny opis przeżyć bohaterki, z którą mogłaby się identyfikować niejedna kobieta.
    Też uważam, że książkę powinni przeczytać mężczyźni, bo dzięki niej mogliby chociaż spróbować zrozumieć swoje kobiety.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam kolejną rewelacyjną lekturę w tym klimacie i o tej tematyce - Śnieżynki Fabisińskiej - koniecznie musisz przeczytać!!! No bez gadania, no :D

      Usuń

Przeczytałaś/-łeś to co napisałam, napisz co o tym myślisz, będzie mi miło :)

Zastrzegam sobie prawo do usuwania komentarzy anonimowych, obraźliwych i spamu.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...