Gillian Flynn "Mroczny Zakątek"

Tytuł oryginalny: Dark Places
Tłumaczenie: Mateusz Borowski
Wydawnictwo: Znak literanova
Data wydania: październik 2015
Liczba stron: 512










Gillian Flynn zasłynęła dzięki książce "Zaginiona dziewczyna". Nie udało mi się jej poznać, ale kiedy nadarzyła się okazja poznania "Mrocznego Zakątka", stwierdziłam, że jeśli mi się spodoba to sięgnę po poprzedni tytuł autorki. Czy ten thriller mnie przekonał do jej twórczości? Czy mam już w planach "Zaginioną dziewczynę"? Zapraszam na recenzję.

Libby Day miała siedem lat, gdy jej rodzinę mieszkającą w Kinnakee w stanie Kansas, dotknęła straszna tragedia. W nocy trzeciego stycznia 1985 roku trzydziestodwuletnia Patricia oraz jej dwie córki: dziesięcioletnia Michelle i dziewięcioletnia Debby poniosły śmierć we własnym domu. Libby zdołała uciec przez okno i dzięki temu przeżyła, choć odmrożeniu uległy jej palce i ma teraz zdeformowane kończyny. Ale żyje... Uniknęła krwawej masakry, którą ktoś zafundował jej bliskim. Przez wiele lat była podrzucana od kuzynów do ciotek i nie zagrzewając nigdzie miejsca przeżyła kolejne dwadzieścia cztery lata. Żyła z datków ludzi, którzy wpłacali pieniądze na jej konto, ponieważ poruszyła ich jej historia... Dziewczynki, której ojciec odszedł do matki kiedy miała trzy latka, a której brat - w wyniku jej zeznań - odsiaduje dożywotni wyrok w więzieniu za zamordowanie swojej rodziny. Czy naprawdę piętnastoletni Ben mógł z zimną krwią w tak brutalny i krwawy sposób pozbyć się bliskich? Czy jest winny?

Zbliża się dwudziesta piąta rocznica tej strasznej nocy a Libby kończą się pieniądze od dobrych ludzi. Dlatego godzi się na spotkanie z Klubem Kryminalnych Ciekawostek, który chce wyjaśnić tamtą sprawę sprzed lat. Klubowicze wierzą, że Ben jest niewinny a małej siostrze sugerowano co ma mówić, bo najłatwiej było skazać piętnastolatka z problemami. Tylko dlaczego - jeśli chłopak jest niewinny - nie odwoływał się od wyroku? Dlaczego siedzi za kratkami z założonymi rękami? Wprawdzie pisał listy do siostry, ale ona wyrzucała je bez czytania. Nigdy go też nie odwiedziła. Aż do teraz. Bo teraz jej za to zapłacą, że będzie podążała tropem osób, które przed laty mogły mieć coś wspólnego ze zbrodnią lub posiadać ważne informacje. Co uda jej się dowiedzieć? Z kim się spotka? Czy zdobędzie odpowiedzi na pytania, które od lat były zawieszone w powietrzu? Jak spotkanie z przeszłością wpłynie na teraźniejszość panny Day?

Autorka przeprowadziła wnikliwą analizę dnia poprzedzającego tragedię. Czytelnik ma okazję poznać kolejne jego wydarzenia, niemal godzina po godzinie i to z perspektywy zarówno Patty (matki) jak i Bena. Dowiadujemy się o codzienności tej rodziny, problemach finansowych farmy, pomocy jakiej udziela im siostra Patty, relacjach między dziećmi oraz zachowaniu byłego męża. Poznajemy bliżej osobę Patty, która wyglądała na dziesięć lat starszą niż była w rzeczywistości. Była kobietą niezadbaną, zniszczoną a dzieci nie lubiły się do niej przytulać.
Ben opowiada o tym, że nie rozumie dlaczego rodzice zrobili sobie kolejne dzieci, skoro nie potrafią sobie poradzić z ich utrzymaniem i wychowaniem. On musi pracować w weekendy i część pieniędzy oddawać matce, by mieli co jeść. Uwielbia heavy metal, miał starszą od siebie dziewczynę (niewiele osób o tym wiedziało), rude włosy i nie był lubiany przez ludzi. Czuł się poniżany, odpychany a przede wszystkim biedny.

Naprzemiennie z rozdziałami dotyczącymi przeszłości przeżywamy dzień dzisiejszy Libby co powoduje, że napięcie jest stopniowane, ciekawość coraz większa a czytelnik chce poznać rozwiązanie zagadki. Kolejno ujawniane szczegóły okazują się coraz bardziej intrygujące, ale i niweczące dotychczasowe teorie. W historii pojawiają się kolejne osoby, które mogły mieć z nią coś wspólnego. Jednak Ci, którzy mogliby pomóc w odkryciu prawdy albo nie żyją albo ukryli się przed światem. Czy Libby i członkowie Klubu odniosą sukces? Do kogo dotrą? Jak zareagują na prawdę? Ja byłam pod wrażeniem finału tej sprawy... Tylko małego fragmentu się domyśliłam i dlatego wiem, że koniecznie muszę poznać poprzednią książkę autorki! Czy dochodzenie do ostatecznej prawdy zawsze odbywa się małymi kroczkami a napięcie jest stopniowane powoli wraz z dorzucaniem kolejnych smaczków?

A jak te tragiczne wydarzenia wpłynęły na siedmioletnią dziewczynkę? Jak ją ukształtowały? Właściwie to bardzo długo nie czułam do niej sympatii. Współczucie owszem, ale trzeba przecież żyć dalej, mimo ran w psychice. A Libby nie potrafi się zupełnie odnaleźć w życiu. Kiedy zaczyna jej brakować pieniędzy chce nadal żerować na dobrych ludziach i wykorzystać fakt, że zbliża się dwudziesta piąta rocznica tamtej nocy. A przecież ponad trzydziestoletnia kobieta może podjąć pracę, by pomoc od społeczeństwa mogły dostać inne, pokrzywdzone przez los dzieci. Jednak nie jest to takie łatwe, bowiem Libby nie chce pracować. Nie radzi sobie z podstawowymi rzeczami jak wypisanie czeku, opłacenie rachunków, pójście do fryzjera czy do dentysty, że o wymianie oleju w samochodzie nie wspomnę. Internetu czy kablówki też nie ma. Chodziła nawet na konsultacje psychiatryczne, ponieważ miewała ataki paniki oraz napady agresji. A czy jest coś z czym sobie radzi bez problemu? Tak, z byciem kleptomanką. Gdzie się pojawi tam znikają różne drobne przedmioty...

Jej komentarze często nie są kulturalne, grzeczne ani przemyślane. Wciąż robi z siebie ofiarę i potrafi siedzieć zamknięta w domu przez wiele dni. Nie do końca jest pewna co chciałaby w życiu robić, czy chce być z kimś, czy potrafi... A może jest skazana na samotność? Libby była dla mnie bohaterką bardzo nierówną, bo z jednej strony jej irracjonalne zachowanie tłumaczyłam sobie traumą z dzieciństwa a przecież w takiej sytuacji trudno jest poradzić sobie z normalnym życiem, jednak z drugiej strony denerwowało mnie jej nastawienie na kasę, przeliczanie z co ile może dostać, jakie pamiątki po siostrach może sprzedać, by wyciągnąć kilkaset dolarów... Mimo wszystko, może spokojnie podjąć jakąś pracę.

Podsumowując jestem bardzo zadowolona z lektury. Ciekawa fabuła, nieśpiesznie odkrywane tajemnice, napięcie towarzyszące wydarzeniom, świetnie przedstawieni bohaterowie (niejednokrotnie są to czarne charaktery) i tytułowy mroczny zakątek, czyli ten fragment naszego umysłu, do którego spychamy pewne wspomnienia... Zachęcam!




Książka przeczytana w ramach wyzwań: 52 książki

Za możliwość przeczytania książki

dziękuję Pani Małgosi z