Max Czornyj "Grób"

Autor: Max Czornyj
Wydawnictwo: Filia / Filia Mroczna Strona
Data wydania: 12 lutego 2020
Liczba stron: 400
Seria: Liza Langer i Orest Rembert   tom 2





Kiedy pisałam opinię o pierwszej części serii Maxa Czornyja o Lizie i Oreście, miałam pewne wątpliwości, nie wszystko co się wydarzyło mnie przekonało, czasami były momenty naciągane a postacie irytujące. Jednak tak szybko się nie zraziłam i postanowiłam zawalczyć z dalszymi losami bohaterów, zwłaszcza że bardzo cenię sobie twórczość autora. Czy drugi tom utwierdził mnie w przekonaniu, że warto kontynuować jego lekturę czy też do końca rozczarował?


W lesie pod Gdańskiem trwa przepychanka między ekologami protestującymi przeciw wycince drzew a ekipą mającą przygotować teren do budowy nowoczesnego motelu i SPA. Wszyscy zamierają, gdy łyżka koparki dociera do splątanych ciał, które mają wymienione stopy czy zespolone ze sobą kości. Patolog przypuszcza, że to ofiary II wojny światowej a torfowa gleba doskonale je zakonserwowała. Jednak teorię trudno potwierdzić, gdyż przyczyny zgonu ofiar są różne a niektóre ciała wykradziono z zakładu medycyny sądowej.

Przełożony Lizy i Oresta chce im odebrać sprawę szczątków z lasu, jednak zgadza się, by to oni ją kontynuowali pod warunkiem, że jednocześnie poprowadzą inną - dotyczącą znanego milionera i właściciela firmy produkującej wytworne jedzenie - Piotra Gromczyńskiego. Biznesmen od jakiegoś czasu dostaje pogróżki a tym razem został obdarowany paczką ze zgniłym mięsem... ludzkim. Liza decyduje, że to jest teraz ich priorytet, czyli odnalezienie kobiety, której odcięto fragment ciała... może jeszcze żyje. To właśnie tym tropem rusza policyjny duet. Czy zdołają uratować choć jedną porwaną kobietę?


Wraz z Lizą i Orestem próbujemy schwytać porywacza-mordercę, który jest ogromnie brutalny. Niektóre rozdziały są pisane z jego perspektywy i to najbardziej czytelnik przeżywa w tej książce - uczestniczenie w jego sadystycznych działaniach, które Czornyj opisał niezmiernie krwiście i z detalami. Ja nie wiem skąd tak przystojny i wykształcony adwokat bierze tak okrutne pomysły dla swoich bohaterów... Oprawca wciąż powtarza, że jego ofiary mają się bać i cierpieć. Tylko dla jakiej idei? I dlaczego akurat one?

Bardzo się cieszę, że dałam tej serii szansę, bowiem w tej części zarówno Liza jak i Orest, to zupełnie "inni" ludzie. Zwłaszcza pani komisarz daje się poznać jako odmieniona i bardziej kobieca. Stała się bardziej konkretna, pozbyła się depresji, oswoiła deszczowego psa (który nie przeszkadza już w fabule), zmieniła styl ubierania, robi makijaż i kupiła samochód! Jej stosunki z profilerem uległy polepszeniu, są mniej szorstkie a chwilami nawet przyjacielskie.
Dzięki zmianie wewnętrznej głównych bohaterów, również prowadzone przez nich śledztwo nabiera nowego kształtu. Potrafią lepiej współpracować, czytać sobie w myślach i dopowiadać to, czego drugie nie potrafiło doprecyzować.


Autor po raz kolejny zadziwił - oczywiście nie stylem (świetny!) czy stopniem wciągnięcia czytelnika w akcję (ciężko się oderwać!), bo jest na wysokim poziomie, ale wprowadzeniem wątku II wojny światowej, otarł się też o Niemcy i Tybet czy o rzeczy nieoczywiste jak żywność molekularna. Coraz ciekawsze sprawy, zawiłość tematów, gwałtowne i nieoczekiwane zwroty akcji, wybuchy, ślepe uliczki, samobójstwo, porwania i wisienka na torcie, czyli finał. Podejrzewałam wiele osób, że to one są panoszącym się w Gdańsku sadystą, jednak prawda mnie zaszokowała. Tego się nie spodziewałam! Pomimo wskazówek, dokładnej dedukcji popełniłam te same błędy co policja. Dałam się zwieść Maxowi.
Tej serii nie można przegapić. Czekam na trzeci tom.


Podsumowując - "Grób" to kryminał dla osób o mocnych nerwach, którym nie straszne brutalne opisy tortur i krzywd. W tej książce prym wiodą narkotyki, samotność i wyrzuty sumienia a także zbiegi okoliczności, determinacja w ujęciu sprawcy oraz nadzieja na odzyskanie wolności. Autor pokazał kiedy najbardziej ludzie doceniają życie i odczuwają potrzebę drugiego człowieka; że nie każdemu możemy ufać, bo najbardziej prawi czy spokojni potrafią być złymi do szpiku kości. Gorąco polecam!



"Ślepiec"
"Grób"





Książka przeczytana w ramach wyzwań: Wyzwanie LC, 52 książki

Za książkę dziękuję