Natalia Sońska "Garść pierników, szczypta miłości"

Autor: Natalia Sońska
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: listopad 2015
Liczba stron: 364











Urzekła mnie prześliczna okładka, zapowiedź pachnących świąt oraz charakternej bohaterki, która podobnie jak ja najpierw mówi a potem myśli i ma niewyparzony język. Postanowiłam się przekonać czy debiutancka powieść Natalii Sońskiej przekona mnie o słuszności sięgania po książki głównie na podstawie okładki? Sprawdźmy.

Hanna Bielska jest kobietą niezależną i atrakcyjną. Lubi zieloną herbatę i planowanie, nie lubi zaś sobót i nudy. Jest singielką z wyboru, po pierwsze dlatego że kiedyś była szczęśliwa w związku z Markiem (ale on obecnie jest mężem jej szefowej - oschłej i ponurej Marty) a po drugie, ponieważ nikt ją nie ogranicza, o nikogo nie musi się martwić czy przywiązywać. Nie musi być nikomu wierna i może żyć według własnych zasad. To bardzo wygodne życie, prawda? Ale każdy kij ma dwa końce i w tym przypadku tym drugim końcem jest samotność i brak czyjejś troski, które Hani mocno doskwierają. Bielska ceni sobie więzi rodzinne z rodzicami i rodzeństwem, ale nie chce mieć swojej rodziny. Ale chyba do czasu... widocznie nie spotkała właściwego mężczyzny... Teraz z kolei ma ich na pęczki... Ale powoli...

Bielska jest redaktorką i korektorką w wydawnictwie (z tego powodu czułam z nią szczególną więź), którego współwłaścicielami są - wspomniani wcześniej - Marek i Marta. Chciałaby robić coś więcej niż poprawianie tekstów innych, wytykanie błędów i przeprowadzanie czy autoryzowanie wywiadów. Jednak chce samodzielnie zapracować na swój sukces, lepiej powoli, ale bez niczyjej protekcji. Pewnego dnia wraz ze swoją przyjaciółką Kingą wpadają na pomysł, by zamienić się pracą, w wyniku czego ma być ciekawiej i nie wiać nudą... W rezultacie Hania ma stworzyć artykuł do świątecznego numeru i umawia się na dwie rozmowy: z fotografem Danielem oraz biznesmenem Wiktorem. Nie zdaje sobie sprawy jak ta zamiana z przyjaciółką wpłynie na jej życie... Daniel, Wiktor i Marek to w najbliższych dniach będą trzy duchy zbliżających się świąt... Z każdym z nim będzie ją łączyła nić sympatii i do chwili, gdy sama nie podejmie poważnych kroków i nie wyrazi dobitnie swojego zdania (chwilami aż za bardzo), będą krążyli wokół niej... jak satelici. Czy to przyjaźń czy to kochanie?

Kiedy w końcu Bielska odkryje, że mimo iż początkowo ją irytował i gasił ripostami, to cieplejszym uczuciem darzy Wiktora. Czy to dlatego, że całował ją w rękę? Przecież stwierdziła, że jest snobem i arogantem i ona zapomina przy nim języka w gębie... Tyle że jej świat i wyobrażenia runą w momencie, gdy zobaczy w jego domu piękną Eweliną i dwójkę małych dzieci... Na dodatek bardzo do niego podobnych... Czy pozwoli sobie wyjaśnić czy sama dopisze sobie własną historię? Jak zakończy się ta powieść? Czy w klimat świąteczny wejdzie szczęśliwa Hanna?



Hania jest bardzo ciekawą bohaterką. Nie można się przy niej nudzić, bowiem funduje czytelnikom istny kalejdoskop wydarzeń i zmian w fabule. Kiedy już czytelnik liczy na pewne wydarzenia czy kroki bohaterów to Hanna jednym wybuchem wszystko stawia pod znakiem zapytania. Bielska zyskała mój podziw w chwili, gdy przeczytałam iż w jej biblioteczce nie było książki, której by nie przeczytała choćby raz... Ech... gdzież mi do niej... :)

Oprócz charakternej bohaterki i jej przyjaciółki oraz wściekle podchodzącej do innych ludzi Marty, w powieści znajduje się cały wachlarz przedstawicieli męskiego gatunku. I jak tu szybko się zdecydować gdzie ulokować uczucia? Każdy z mężczyzn ma bowiem swoje wady i zalety...

Cudowny świąteczny klimat, rodzinne spotkania, dużo miłości, ale i problem straty, zdrady, wypadki samochodowe - autorka nie pozwala na zbyt nostalgiczny nastrój. Powieść czytało mi się ekspresowo (wspominany przez wiele osób problem małej czcionki mnie nie dotyczył, ponieważ czytałam e-booka) i chociaż chwilami była przewidywalna to droga do finału była dość kręta i wyboista. Przyznaję, że oprócz euforii, śmiechu i radości, przeżyłam też momenty, w których nieźle się denerwowałam. Ale nie zdradzę co to było, by nie psuć Wam zabawy.

Powieść polecam szczególnie w okresie Bożego Narodzenia, ale że sama czytałam ją w styczniu i zupełnie nie popsuło mi to doskonałego odbioru lektury to śmiało można ją czytać przez cały rok. I nawet wtedy poczuć magię miłości i szczęścia unoszące się w powietrzu wraz z zapachem sernika i pierniczków.
To bardzo udany lekki i przyjemny debiut.



"Garść pierników, szczypta miłości"
"Mniej złości, więcej miłości"
"Kropla zazdrości, morze miłości"



Książka przeczytana w ramach wyzwań: Cztery pory roku, Gra w kolory II, Grunt to okładka, 52 książki