Magdalena Kordel "Malownicze. Nadzieje i marzenia" - przedpremierowo

Autor: Magdalena Kordel
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: planowana na 1 czerwca 2016
Liczba stron: 436
Seria: Malownicze tom 4









Jestem zahipnotyzowana historią, którą uprzędła na swych literackich krosnach Magda Kordel. Jej seria Malownicze urzekła mnie już w pierwszym tomie "Wymarzony dom", by w "Wymarzonym czasie" rozkochać jeszcze bardziej a "Tajemnicą bzów" przywiązać do siebie na długo (by nie rzec "na zawsze" :) Dlatego z drżeniem serca czekałam na zapowiadaną od dawna kolejną część tej magicznej opowieści, która miała intrygować postacią Dziada i dawać tytułowe nadzieje i marzenia. Czy dała? Czy najnowsza powieść jest równie doskonała jak historia Leontyny, którą autorka wysoko postawiła sobie poprzeczkę?

Do Madeleine zaglądamy w chwili, gdy przeżywa kryzys życiowy a dokładniej nawarstwienie problemów a brudny stół i "taplanie się" w mleku na nim rozlanym tylko podkreśla dramatyzm chwili i rozpacz bohaterki (uwielbiam humor autorki!). Dlaczego? Została tak naprawdę sama z trójką dzieci, ich jakże różnymi charakterami i potrzebami a do tego stara się zarabiać prowadząc księgarnię. Dobrze, że może liczyć na pomoc mamy, bo Michał nagle jakby się pod ziemię zapadł... Nie dość, że jej nie wspiera to ani nie przyjeżdża, ani nie dzwoni, nawet telefonów nie odbiera... Dla Magdy to niepojęte, bo wszak co ona ma myśleć o jego deklaracjach?? Po co dawał jej pierścionek zaręczynowy? Dlatego postanawia wziąć byka za rogi i jedzie do niego, by wyjaśnić złowrogą ciszę, która między nimi zapanowała. I co się okazuje? Że nie tylko przedmioty mają swoje tajemnice z przeszłości... Nie tylko one skrywają ważne rzeczy... Tyle, że one powiedzieć nie potrafią a Michał mógłby, ale milczał! Przyznaję, że wyznanie tego mężczyzny nie tylko mnie pozbawiło racjonalnego myślenia... Co ukrywa Michał? Jak bardzo wścieknie się Magda? Co zrobi w tej sytuacji? Czy mężczyźnie uda się jeszcze ją do siebie przekonać?

Sytuacja z Michałem pomaga Magdzie w podjęciu decyzji o wyjeździe do Paryża. Dostała bowiem list z kancelarii adwokackiej wzywający ją do uregulowania spraw po zmarłym wuju, który był bratem jej ojca. W Malowniczym zaczyna huczeć od plotek, bo to dość niecodzienna sytuacja i każdy dopatruje się spadku a już na pewno pałacu ze służbą. Zresztą wynikną z tego przezabawne momenty z Kraśniakami w rolach głównych.
Wróćmy jednak do Paryża, w którym czekają na Magdę liczne niespodzianki dotyczące pozostawionych przez ekscentrycznego wuja wskazówek. Tajemnicze ponumerowane koperty (które przypomniały mi nieco wątek z "Kochając pana Danielsa" B. C. Cherry), testament podzielony na części to tylko początek zagadek jakie ma do rozwiązania bohaterka. Z niedowierzaniem wędrowałam wraz z nią i odkrywałam kolejne tajemnice starszego pana. Czułam się nieomal jak detektyw. Jednak kiedy "stanęłyśmy" przed pewnym tajemniczym miejscem.... i nagle... autorka przerwała akcję i przeniosła fabułę!

Jest rok 1843. Lipową aleją do dworu szlacheckiego gdzieś u podnóża Gór Świętokrzyskich zmierza Maciej - wędrowny Dziad, który posiada mądrość życiową i przeczucie a dobrymi radami i pomocą stara się służyć dobrym ludziom. Mimo, że jest żebrakiem to w tamtych czasach był bardzo poważany, liczono się z jego zdaniem i był postrzegany jako łącznik ze światem zmarłych. Dlatego tym słuszniejsze jest pytanie po co wybiera się do dworu? Po jałmużnę? Otóż nie do końca. Zamierza wstrząsnąć życiem Basi i Janusza - małżeństwem zamieszkującym nowy dwór, wybudowany przez mężczyznę. Chce im uzmysłowić, że to złe miejsce, że muszą się wyprowadzić, gdyż tu nigdy nie osiągną szczęścia, nigdy nie spełnią marzeń o posiadaniu licznego potomstwa. Czy pogrążone w rozpaczy po kolejnej stracie dziecka małżeństwo posłucha wędrownego Dziada? Jak potoczą się ich losy?

Przez wiele kolejnych lat czytelnik ma szansę uczestniczyć w życiu tej rodziny. Dzielić z nimi smutki i radości, odkrywać szokujące tajemnice, przeżywać zależność polityczną tamtych ziem i spory Basi z Januszem. Jaki los jest im pisany? Jaką rolę w ich historii odegrają Maciej i Sabina? Jak bardzo będą musieli odpokutować swoje grzechy? Czy wydarzenia sprzed lat będą miały wpływ na to co wydarzy się podczas wizyty Rosjan we dworze? Aż wreszcie najważniejsze pytanie - jaki związek ma historia tej rodziny z losami Magdy? Co kobiecie uda się odkryć dzięki skrzynce pozostawionej przez wuja? Gwarantuję Wam nieprawdopodobne emocje i mnóstwo zaskoczeń!

Tak, "Nadzieje i marzenia" dały radę! Nie zawiodły mnie pod żadnym względem i śmiało mogę napisać, że poprzeczka wyniesiona wysoko przez trzeci tom serii nie upadła. Ogromne brawa należą się autorce za opowieść o wędrownym żebraku - Dziad wniósł do tej historii powiew historii, wierzeń i trochę magii. Stał się wręcz kultową postacią, która odegrała ogromną rolę a wymagała jakże doskonałego przygotowania, by rzetelnie przedstawić jego życie i powołanie. 

Powieść łączy w sobie teraźniejszość i przeszłość, które płynnie ustępują sobie miejsca na pierwszym planie i idealnie łączą jakże odległe czasy. Uwielbiam takie książki, które niosą sobą nie tylko aktualne problemy bohaterów, ale i gwarantują rozwiązywanie zagadek z przeszłości. Tutaj każdy wielbiciel twórczości Magdy Kordel znajdzie ukojenie, znajdzie radość z czytania i będzie mógł się delektować się kolejnymi elementami najnowszej fabuły wprost z Malowniczego i Paryża. Szkoda tylko, że ta intrygująca opowieść tak szybko się skończyła a na kolejną przyjdzie jeszcze poczekać...

Jednak nie mogę nie wspomnieć, że książka jest napisana typowym dla autorki stylem - lekkim (pomimo wagi historii), zabawnym, pięknym wręcz w swej zwyczajności i z fantastycznymi humorystycznymi kwestiami bohaterów. Pan Miecio zachwyca pomysłami, dzieciaki dostarczają nowych wyzwań, Leontyna snuje plany dotyczące spotkania z Bronkiem a Michał.... próbuje walczyć o miłość. Magda Kordel pisze tak, że kiedy bohater jest zirytowany, zdumiony, smutny czy radosny nie sposób nie odczuwać tego sam samo!

"Nadzieje i marzenia" to lektura skrojona przez doskonałego krawca, uszyta najrówniejszym ściegiem z miękkiego w dotyku materiału. To produkt niezwykły, którym należy się otulić i wniknąć do wnętrza powoli i delikatnie, by wydobyć z niego wszystkie tajemnice. Ja już to zrobiłam i czuję z tego powodu ogromne szczęście!






Książka przeczytana w ramach wyzwań: Cztery pory roku, Grunt to okładka, Pod hasłem, 52 książki

Za możliwość przeczytania książki

dziękuję Pani Katarzynie