Indywidualne wyzwanie czytelnicze - dla pasjonatki też gratki!

11 marca, czyli tuż przed końcem terminu, który następował 12 - pod swoim postem wyzwaniowym komentarz zostawił pasjonatka książek - udało się przeczytać książkę :)

Rzutem na taśmę poznała wyznaczoną przeze mnie twórczość Colleen Hoover. Pasjonatka wybrała sobie książkę "It ends with us" - która mnie osobiście bardzo się podobała :)

Czy podobała się pasjonatce? Poniżej znajdziecie krótką opinię o książce.

Serdecznie gratuluję i cieszę się z Twojej opinii :)

Opinia pasjonatki:

Lily Bloom już jako nastolatka wykazała się niezwykłą odwagą, w tajemnicy pomagając bezdomnemu Altlasowi, o czym dowiadujemy się z pamiętnika dziewczyny. Pierwsza miłość na zawsze zostaje w pamięci, zwłaszcza kiedy historia nie zostaje domknięta. Kilka lat później Lily uciekając przed trudną przeszłością, wyjeżdża do Bostonu, gdzie "wszystko jest lepsze". W dniu pogrzebu swojego ojca, szukając samotności, spotyka na dachu budynku Ryle'a Kincaida, mężczyznę pewnego siebie, skupionego na swoich potrzebach i karierze. Ryle w pewien sposób fascynuje Lily, ale to spotkanie nie ma dalszego ciągu. Ponownie spotykają się po pół roku, i mimo odmiennego podejścia do związków, z czasem tworzą parę. Niestety sielanka nie trwa długo, Lily znajduje się w sytuacji, w której kiedyś była jej matka. Będąc nastolatką Lily nigdy nie mogła zrozumieć pobudek matki godzącej się na przemoc, a teraz postępuje tak samo. Byłam przekonana, że Lily, poniekąd potępiająca matkę za jej postawę, nie da kolejnej szansy Ryle'mu. Niestety przekonuje się na własnej skórze, że "To, że ktoś cię krzywdzi, nie oznacza, że możesz tak po prostu przestać go kochać" (s. 309). Przyznam, że po drugim incydencie, podobnie jak Ty, miałam wątpliwości, jaką decyzję podejmie Lily i gdzie jest jej "granica wytrzymałości". Z drugiej strony serdecznie współczułam Ryle'owi poznając jego przeszłość. Trudno oczekiwać, by tak traumatyczne przeżycia nie odcisnęły piętna na psychice małego chłopca.
Poza trudnym wątkiem przemocy domowej, ta książka to wspaniała rzecz o przyjaźni, nie tylko Lily i Atlasa, ale też Lily i Allysy.
Duża dawka emocji towarzyszących tej lekturze sprawia, że na długo pozostanie ona w mojej pamięci. Mogę tylko podziękować Ci za to, że skłoniłaś mnie do jej poznania (: Byłam przekonana, że twórczość Colleen Hoover to typowa młodzieżówka, a ja coraz rzadziej sięgam po takie książki, więc ominęłaby mnie taka perełka (:


Do usług :)