Uwaga uczestnicy konkursu z "Zemstą na ekranie" - niespodzianka od Anny Mentlewicz!

Oddaję głos Annie Mentlewicz:

Przeczytałam w komentarzach pod wywiadem ze mną, że ktoś był rozczarowany, iż nie odpowiedziałam na jego pytanie. Po nagrodzeniu dwóch, moim zdaniem najoryginalniejszych, pytań odpowiadam na wszystkie, które się pojawiły, żeby zaspokoić ciekawość :)

Cytrulina
1. Z czego jest Pani najbardziej dumna jeśli chodzi o życie zawodowe?

Najbardziej mnie cieszy, że mimo różnych trudności udaje mi się stale rozwijać i iść do przodu. Poza tym cieszy mnie, że każdy program, przy którym pracowałam albo który nadzorowałam był ważny dla widzów i większość z tych pozycji antenowych funkcjonuje w historii telewizji :)

2. Proszę, by przypomniała sobie Pani samą siebie w wieku lat 20. Co chciałaby Pani przekazać samej sobie w tym wieku - jakie 3 ważne zdania napisałaby Pani samej sobie?

Pamiętam siebie z tamtych czasów i wierna jestem jednej zasadzie, którą wtedy usłyszałam i zaakceptowałam – tak długo jesteś młoda jak długo masz poczucie, że Ty jesteś sprawcą swojego życia. Co dodałabym z dzisiejszej perspektywy? Wierz, że urodziłaś się pod szczęśliwą gwiazdą i wcześniej lub poźniej dopniesz swego. Nie bój się zmian. Pamiętaj, że ze złego zawsze wyniknie coś dobrego – najtrudniejszy jest czas oczekiwania na przekonanie się o tym :)

Gosia
1. Jakie jest Pani największe marzenie literackie?

Mieć szerokie grono odbiorców, którzy czekają na moje książki, a potem chętnie się dzielą w różnych miejscach opiniami o nich oraz zachęcają innych do poznawania mojej twórczości.

2. Czy chciałaby Pani zobaczyć ekranizację swojej powieści? A może nawet ma już Pani typy, kogo chętnie widziałaby Pani w rolach głównych bohaterów?

Chętnie bym zobaczyła ekranizację swojej powieści, ale nie mam żadnych typów, kogo bym widziała w jakiej roli. Nie znam się na tym i wolałabym, żeby taką decyzję podjął reżyser. Jestem fanką wyspecjalizowanego świata czyli takiego, w którym każdy z nas robi to co potrafi najlepiej i zabiera głos, kiedy ma coś istotnego do powiedzenia, nie próbując nikogo “wdeptać w ziemię”.

3. Pisząc książkę miała Pani ułożoną historię i była ona systematycznie przelewana na papier, czy raczej losy bohaterów zmieniały się z minuty na minutę? :)

Miałam zarys historii czyli wiedziałam skąd ruszy i dokąd dojdzie moja bohaterka oraz kto jej będzie towarzyszył w tej podróży oraz jaką będzie odgrywał rolę. Dobrze zbudowani bohaterowie mają taką cechę, że w pewnym momencie “wycinają autorowi numery”, nie godząc się na pewne rzeczy. Ze Stellą też tak się zdarzało i czasami jej ustępowałam. Generalnie jestem zwolennikiem pracy nad planem, ale jednocześnie życzliwie traktuję momenty, kiedy bohaterowie podpowiadają mi lepsze rozwiązania.

Agnesto
1.Czy ma ma Pani jeszcze inne pasje oprócz telewizji( nie wątpię, że praca w tv była też pasją) i pisania książek?

Uwielbiam spotkanie z ludźmi i podróże. Codziennie pływam, chodzę na jogę i uwielbiam swoje lekcje angielskiego i hiszpańskiego przez skypa (mój nauczyciel mieszka za granicą). Poza tym kocham czytać książki, oglądać dobre kino, być na bieżąco z tym, co najlepsze w teatrze. No i muzyka. Bez niej mnie nie ma (każda byle dobra). Żyję intensywnie, ale bez gonitwy, bo zadyszka mi szkodzi :)

2. Doskonale pamiętam programy "Luz", "Rower Błażeja", "5-10-15" i inne młodzieżowe, obecnie - o ile się nie mylę - nie ma w telewizji programów dla nastolatków. Dlaczego ich brak i czy istnieje cień szansy, bo takowe powstawały?

Bardzo trudno zrobić dobry program dla nastolatków. Były różne próby i ich autorzy przegrali. Od kilkunastu lat zajmuję się publicystyką społeczną dla dorosłych i nie umiem odpowiedzieć na pytanie, czy jest szansa na pojawienie się programu na miarę Luzu czy Roweru Błażeja.

3. Czy planuje Pani kolejne powieści i czy też będą tematycznie związane z telewizją?

Zaplanowałam, że moja debiutancka, trzytomowa powieść będzie związana z telewizją. Kolejne już nie, ale nie mogę wykluczyć, że świat mediów będzie w nich obecny.

Naila
1. Co jest trudniejsze do stworzenia: słuchowisko radiowe, scenariusz czy powieść?

Wszystko jest tak samo trudne. Wymaga dobrego pomysłu, który trzeba bardzo starannie zamienić na ciekawą strukturę dramaturgiczną. To twórcza praca, ale wymagająca bardzo precyzyjnego myślenia.

2. Czy ma Pani ulubioną książkę taką, do której Pani co jakiś czas wraca?

Tak, lubię wracać do twórczości Edwarda Stachury, bo zawsze kojarzy mi się z początkiem mojego związku z moim mężem. Na półce koło łóżka mam Czarodziejską górę oraz Wołanie z końca świata, po które sięgam często.

3. Mamy lato, urlopy i wakacje, a odpoczynek to ważna część życia, w jaki sposób Pani odpoczywa?

Lubię podróżować, poznawać nowe miejsca, a przede wszystkim ludzi.

martucha
2) Jakie cechy trzeba posiadać, aby być dobrym reportażystą (nie reporterem)?

Ktoś kto chce się zajmować reportażem musi przede wszystkim lubić rozmawiać z ludźmi. Musi mieć w sobie siłę, żeby bez względu na konsekwencje docierać do prawdy. Poza tym powinien być człowiekiem, który nie boi się wysiłku, bo bycie reporterem równa się pracy przez wiele dni i godzin, często w bardzo trudnych, a nawet niebezpiecznych warunkach.

3) Jakich tematów do reportaży telewizyjnych nie podjęłaby się Pani i dlaczego?

Nie ma złych tematów do reportażu. Problem jest w tym jak je zrealizować. Nie mogę w tym momencie czegoś wykluczyć.

Chaga
1. Czy w dotychczasowych książkach wykorzystała Pani wątki ze swojego życia zawodowego?

W swoich książkach nie opisuję niczego jeden do jednego, ale na pewno inspirowałam się tym, co przeżyłam, czy obserwowałam. Nie ma w moich powieściach żadnego klucza. To jest fantazja budowana na podstawie świata, który obserwuję z bliska od wielu lat.

2. Czy w środowisku dziennikarskim funkcjonują jakieś przesądy związane z pracą?

Tak, jak upadnie scenariusz programu, trzeba go przydepnąć, żeby wszystko się udało; więc przydeptuję wszystko, co mi upada (np. kluczyki od samochodu), żeby szczęściu pomóc.

3. Czy planuje Pani kolejną powieść także z akcją osadzoną w telewizji?

Nie, książki z tak mocno osadzoną w telewizji fabułą już nie planuję, ale ludzie mediów będą się chyba pojawiać. :)

Magia słowa
1. Gdyby dostała Pani złotą rybkę, która jest w stanie zrobić wszystko o co się poprosi, to jakie trzy życzenia by Pani wypowiedziała?

Pierwsze życzenie to byłaby prośba o zdrowie i pomyślność dla mnie i mojej rodziny. Druga dotyczyłaby mojego pisania, żeby znalazło bardzo, bardzo, bardzo szerokie grono odbiorców, a trzecie to prośba, żeby mi sypnęła gorszem, abym mogła podróżować, znajdując inspiracje do mojego pisania

Edyta Chmura
1. Wreszcie coś oryginalnego! Zwykle jako zwierzęcy bohater mamy kota lub psa, a ja tu widzę papugę :) Czy często ma Pani takie niesztampowe pomysły - w pracy, podczas pisania książek, w życiu...?

Podstawowa zasada przy tworzeniu dobrych programów w telewizji to pomysł. To samo dotyczy pisania. Staram się wymyślać oryginalne rozwiązania czy bohaterów. A moje życie? Ono jest jedną wielką, niesztampową historią, którą na bieżąco podkręcam.

2. Gdyby ktoś Panią zdradził, parszywie oszukał lub wykorzystał Pani rewelacyjny pomysł na reportaż...zemściłaby się Pani? Zemsta przynosi ulgę czy jeszcze bardziej "dołuje"?

Zemsta zabiera dobrą energię, powoduje, że skupiamy się na złym celu i gubimy po drodze piękno. Złodziej cudzych pomysłów czy podły człowiek wcześniej czy później potknie się o własne nogi. Nie warto swojego życia poświęcać na przyśpieszanie tego. Warto robić swoje, ale nie należy pomagać tym, którzy nas boleśnie zranili. Obojętność to dobre rozwiązanie wobec tych, którzy nam dopiekli.

3. Jaką książkę poleciłaby mi Pani na wakacje? :)

Ostatnio polecałam komuś Zabić drozda i był zadowolony. Jeśli Pani nie zna – polecam.

Małgosia
1. Jak wiele byłaby Pani w stanie poświęcić dla rozwijania swoich pasji: czas spędzony z najbliższymi, wspomnienia, miłość życia? Może jeszcze coś innego?

W życiu liczy się równowaga. Warto o to dbać i nie przeginać. Wszystko powinno mieć swój czas. Staram się o tym pamiętać. Poza tym są wokół mnie ludzie, którzy rozumieją, że ja chodzę własnymi drogami i czasami muszę się koncentrować na tym, co jest dla mnie ważne, bo potem się okazuje, że to jest dla Nas ważne.

2. Jakim mottem kieruje się Pani w życiu?

Robić swoje najlepiej jak można w danym momencie.

3. Gdyby na jeden dzień mogła wcielić się Pani w dowolną/dowolnego bohaterkę/bohatera literackiego, kogo by Pani wybrała? Dlaczego?

Chciałbym być bohaterem książki Pierre la Mure “Miłość niejedno ma imię” czyli Feliksem Mendelssohnem, którego życie się kompiluje, kiedy znajduje partytury Jana Sebastiana Bacha i zaczyna walczyć powrót wielkiego kompozytora na salony muzyczne. Dlaczego? Bo fajnie byłoby być przez chwilę facetem i to tak niezwykłym jak Mendelssohn.

AniaB31
Jak Pani myśli dlaczego dzisiaj brakuje takich programów dla młodzieży jak np Rower Błażeja? Oglądałam go z przyjemnością...

Rynek medialny bardzo się zmienił i trudno dzisiaj robić program dla młodzieży, który ci młodzi ludzie chcieliby oglądać. Od lat nie zajmuję się taką problematyką, więc nie chcę się wymądrzać. Dlatego proszę wybaczyć, że nie rozwinę tej odpowiedzi.

2. Czy są jakieś tematy, zagadnienia, których NIE podjęłaby się Pani do realizacji?

Nie ma złych tematów. Jest tylko problem, jak je zrobić. Teoretycznie podjęłabym się wszystkiego, ale nie mogę wykluczyć, że z czegoś bym się wycofała po wnikliwej analizie. Nie każda sprawa, podobnie jak nie każda osoba może być przedmiotem reportażu. To powinna być historia niezwykła, podobnie jak nieprzeciętni (w różnych wymiarach) powinni być bohaterowie. Reportaż to artystyczna opowieść o życiu, a w nim wszystko jest możliwe:)

Pani Anno, bardzo dziękuję za tak ciekawą niespodziankę dla czytelników mojego bloga - dziękuję za poświęcony czas i liczę, iż teraz ciekawość wszystkich została zaspokojona :) Moja na pewno.